Son doğan ve bundan sonra her doğacak olan bebek,
son nefesini verene kadar okutacağım kendimi.
Dünyanın öbür ucuna da gitsem yazacağım.
Manalı ya da manasız! Ne fark eder.
Bir adım kalacak gerimde bir de yazdıklarım.
Tipik hayaller kuranlardan farklı bir tipim ben. Tipsizim ve dipsizim.
Keşkelerime bağdaş kurduğum yerden kalkıp,
bütün çocuk ruhumla affediyorum beni üzenleri teker teker tam da şuanda…
Ben bana yetişmiş olmanın huzurundayım bugünlerde.
Olduğum yer olmam gereken yer artık.
Sevdiklerim ve mecburiyetlerim diye ayırmayacağım hayatımı.
Mecburiyetim ‘biz’ olacak sadece kapımın eşiğinde.
Ve gelecek olan ama şimdilerde bilinmez olan 'o ’…
Emekleyerek geçtiğim her aşkta,
yarınları düşleyerek yürümeyi öğrendim ben te(r)k başıma…
Kopan onca sayfalarımdan sonra,
şimdilerde her gün bir yenisini ekliyorum yarınlarıma.
Eskidiğin yerde ihanet kaçınılmazdır.
Eskimemek için sevmek gerek.
Mavinin her tonu olan aşk denizimde, ayağı yere değmediği yerlerde yüzen,
yüzüne kurban olabileceğim bir yüz var şuan göz kapaklarımın altında,
kirpiklerimin her gece seviştiği...
Geçtiğim her kapıda bir şiir bitirdim ben.
Şimdiyse bitmek bilmeyen şiirler yazıyorum.
 |
| Şiir Gözlü Adam! |
Sen yazdırıyorsun şiir gözlü adam!
Kocam...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder