Evden çıkana kadar gayet normaldim.
Alsancak civarına geldiğimizde ''hadi simit yiyelim''dedim...
Simitlerimizi yedik ve tam vaktimizde doktorumuzda olduk.
O kapıdan içeri girer girmez kalp atışlarım hızlandı.
Hem mercimeğim acaba büyümüş müydü? Hem tahlil sonuçlarımda ne çıkmıştı?
Odaya girdiğimizde doktorumuzun sıcaklığı,
sorduğu sorular ve bize şuan ultrasonda görmemiz gereken boyutla ilgili bilgileri alınca biraz daha heyecanlandım. Midemin nasıl olduğunu sorduğunda ''mide bulantımın olmadığını, arada yanma olduğunu ve sadece kendimi yorgun hissettiğimi söyleyince beni biraz tedirgin içeri aldı.
Ben içeri girdiğimde 'Tufan ve Nurten Teyzeme '' korktum şimdi'' demiş.
İçeri geldiğinde bana ''umarım güzel şeyler söylerim birazdan sana'' dedi.
Korktum.
Kalbim durdu duracaktı.
Ve sonunda elini uzattı ve ''tebrik ederim'' dedi.
''Mide bulantılarım olmuyor deyince açıkçası biraz korktum acaba gelişiminde mi bir problem var diye, ama çok şanslısın ve sayende bende çok şanslıyım sorunsuz başlayan bir hamilelik'' dedi. Tufan'ı ve Nurten teyzemi içeri çağırdı. Ve o beklenen müthiş anı bize yaşattı.
Kalp atışları...
Evet biz miniminicik bebeğimizin henüz 2 cm'w 2 milim kalan fasülyemizin kütkütkütküt vuran kalp atışlarını dinledik. O nasıl bir duyguydu? O nasıl nasıl nasıl bir histi Allahım!
İçimdeki can bizim canımız büyümüşte kalbini bize duyurmuş...
Ağladım. İnanılmaz duygulandım. Utanmadım resmen sesli sesli ağladım!
Ağlamayı severim çok ağlarım ama bu değişikti. Çok farklıydı.
Bebeğimle tanışma anımdı.
Anne olduğumu iyice hissettiğim an'dı.
Onun o hızlı atan kalbi beni o kadar heyecanlandırdıki...
Bütün tahlillerimiz güzel, bebeğimiz gayet sağlıklı görünüyordu.
Bir anne baba adayı bir doktordan başka ne duymak isteyebilirdi ki?
Normalde 1 ay sonra başlanacak diyete bu aydan start verdi. Sebebi ise midemde herhangi bir problem olmayışı ve 900 gram almış olmam:)
Yılbaşında Kuşadası'na gitmemize izin verdi 2 kadehte istediğim içkiden içmeme:)
Onun dışında dişlerimide çektirmemek kaydıyla istediğim gibi yaptırabilirim.
Çok ağrım olursa minoset ve dişinol kullanabilirim.
13 Ocak'a kadar yorulmak yok, koşmak yok, ağır kaldırmak yok, yağlı, karbonhidratlı yiyecekler yok.
Et, süt, peynir, sebze, meyve, salata, balık, tavuk...
Sebzede biraz problemliyiz ama hemen ıspanak aldım ve yarın ilk işim ıspanak yapmak olacak:)
Evimize geldik. Bebeğimizin kalp atışını dinleyip duruyoruz...
Bu arada 13 Ocak'ta bebeğimizin cinsiyetini%40 tahmin edebileceğini söyledi doktorumuz:)
Bakalım gösterecek mi kendini bize?
Ben 2 canlı, 2 kanlı ve artık 2 KALPLİ karnındaki fasülyeye çok ama çok aşık bir kadınım!
Allahım miniminiciğimizi sağlıkla kucağımıza almayı nasip etsin.
Ve Rabbim isteyen herkese vakti geldiğinde bu müthiş duyguyu yaşatsın.
ŞİMDİ 100 KİLO BİLE ALABİLİRİM!
UMRUMDA MI?
ASLA!
YETERKİ O TOSUNCUK GİBİ SAĞLIKLI BİR BEBEK OLSUN.
KALBİM!
HEM DE İLK KALBİM!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder