6 Mart 2013 Çarşamba

FacebookİnstagramTwitterBen

Şimdi gelelim Sosyal Medya'ya,
Bir kere kim ne derse desin, benim bir uzvum gibi.
İnstagram, Facebook ve Twitter...
Bu üçü benim en kalabalık dostum.

Facebook'ta Kadınlar Kulübüm ve ailem, Twitter'da atarlanmalarım, İnstagram'da fotoğraflarım...

İlk bağımlılığım Facebook'tu ama hakikaten boku çıktı. Eskiden çok sık durum güncellemesi yaparken şimdi sadece fotoğraf paylaşıyor, ailemle görüşüyor, fotoğraf altına yapılan yorumlarla eğleniyorum. 2012 Temmuz Annelerimle laflıyorum. Hee bir de top patlatıyorum:)
Eskisi kadar haz almasam da takılıyorum, bakmadan yapamıyorum.

Twitter'a 4 yıl evvel transfer oldum. İnsan durduğu yerde bile kafasında cümleler uçuşur. Dili sussa bile beyni konuşur, kalbi konuşur. Hadi konuşmuyor benimki desenize... Yok öyle bir şey. İnsan düşünmeden duramaz. Bir kelime, bir cümle mutlaka kurar insan içinden. İşte ben içimden kurduklarımı twitter'a yazanlardanım. Twitter insanların olmak istediği insanı konuşturdukları yer bence. Ve ben bu alemde kendimi şanslı görüyorum. Çünkü olduğum insanı net bir şekilde yansıtabiliyorum. Alakasız bir cümle kurup alakasız insanların üzerine alınmasına sebebiyet verebiliyorum. Dolayısıyla üstüne alınan insanların NE OLDUĞUNU öğrenebiliyorum. Güzel yer şu tibitır:) He ismime olmasa daha rahat küfür edeceğim ama işte olmuyor bazen. Hani anne olduk ya, biraz ağır olmak gerekiyor'MUŞ. Yazdıklarım benim ağırlığımı alır'MIŞ. Eh zaten ben yazarken hafifliyorum. İşte ağırlık hafiflik anlayışlarım farklı benim:)

İnstagram... Son gözdem. En sevdiğim. Fotoğraf manyaklığının en uç hali. Fotoğraf çekmek, paylaşmak, paylaşılanları beğenmek, izlemek, yorumlaşmak çok keyifli. Hele benim gibi anneler ve anne adaylarıyla tecrübelerimizi, anlarımızı paylaşmak çok keyif verici. Bilmiyorum belki hoşlanmayanlar olabilir ama benim için çok büyük eğlence. 1 saat bakmazsam kendimi eksik hissediyorum. Seviyorum işte var mı diyeceğiniz:)))

Tabi bu sosyal Medya'da yer alan herkes 1 değil. Bu da beni daha bir bağımlı hale getiriyor. Benden farklıları, benden iyileri, benden güzelleri, ben gibileri izledikçe mutlu oluyorum. Kadınların çok olduğu yerde bok eksik olmaz. Bu bir gerçek. Ama ben bir kadın olarak kimseye kadın gözüyle bakmıyorum. ANNE olarak gördüğümden kimseyle bir problem yaşamıyorum. Problem yaşayan, yaşamaya çalışanlardansa hemen uzaklaşıyorum. Sanal alemde, sanal kavgalarda hiç işim olmaz. O onu demiş, bu buna laf demiş, o onun yaptığının aynısını yapmış, bu onu kıskanmış, o patates yemiş bu yumurta tarzında muhabbetlere kalemim, gözüm kapalı.
Herkes patates, yumurta yesin, ben soğanımla mutluyum.

Öyle böyle şöyle işte sosyal medya bağımlılığım var mı ? VAR.
Kendim gibi bir çok insanı bağımlı hale getirdim şu İnstagram, Facebook ve Twitter'a.

Sosyal paylaşım sitelerinde sosyalleşmek güzel. Hele ki vaktinin çoğunu evde geçiren bir anneysen.